Je wist het misschien nog niet, maar jij hebt een kanarie.
Een kanarie in jou zelf.

Metafoor

Het is natuurlijk een metafoor.
De kanarie in jou zelf is te vergelijken met de kanarie die ze vroeger meenamen de mijnen in om te checken of er geen dodelijke gassen waren. De kanarie had een signaalfunctie. Want waar de mens nog niet doorhad dat deze gassen waren vrijgekomen, viel de kanarie al van zijn stokje. De mijnwerkers hielden daarom het beestje goed in de gaten.
En met jouw lichaam werkt het net zo. Je lichaam geeft een signaal als het teveel wordt, als het tijd is om een tandje zachter te gaan, om de balans te herstellen.

Jouw kanarie

Je lichaam geeft dat signaal niet voor niets.
Nadat je een tijd actief bent geweest, en misschien wel wat meer dan normaal van jezelf hebt gevraagd, geeft het lichaam aan dat het genoeg is. De balans heeft een tijd overgeheld naar de actiekant. Niet erg, maar nu wil je lichaam daar van herstellen. Er is verzuring, je wordt moe, je kunt je niet meer goed concentreren, je nek gaat wat vaster zitten. Een bestaande klacht wordt misschien wel vervelender en laat duidelijker van zich horen.
Wat het signaal ook is: dit is jouw kanarie.

De waarde van jouw kanarie

Voor de mijnwerkers gold: als het met de kanarie niet goed ging, moesten ze zo snel mogelijk de mijn verlaten.
In deze metafoor geldt: als jouw kanarie van zich laat horen, is dat een teken dat jouw lichaam uit balans begint te raken. Minder goed gaat functioneren door ophopende afvalstoffen.
Om bij de metafoor te blijven zou je kunnen zeggen: in deze lage concentratie zijn de afvalstoffen nog niet echt schadelijk, maar wel voor jouw kanarie.
Eigenlijk heel handig dat je een kanarie hebt, want nu heb je een keuze. Kan je nog even door of is het echt de hoogste tijd om gas terug te nemen? Hoe hard piept dat beestje eigenlijk?

Kanarie negeren

Vaak heb je niet in de gaten dat er een signaal is. Eerst piept je kanarie ook nog niet zo hard. Hij is makkelijk over het hoofd te zien.
En als het beestje wat harder gaat piepen, dan vindt je hoofd misschien wel dat je nog even iets moet afmaken, dat je toch geen nee kan zeggen, dat je dit echt moet doen, best nog even kunt doorgaan.
Je negeert jouw kanarie, je negeert de signalen uit je lichaam. Zoals merken dat je niet meer zo makkelijk zit, dat je trek hebt, dat je moe wordt. Je volstaat met verzitten, met een boterhammetje achter het toetsenbord, met discipline en volhouden.
Voor mijnwerkers was het niet verstandig om in de mijn te blijven als de kanarie onderin zijn kooitje lag. De concentratie gassen nam toe totdat het ook voor hen dodelijk zou zijn.
Voor ons ligt het natuurlijk net iets anders.
Het is nou eenmaal lastig je lichaam uit te vluchten 😉
Maar in plaats daarvan kun je er wel voor zorgen dat je de balans herstelt, de afvalstoffen opruimt en je kanarie weer opgelucht kan ademhalen.

Luisteren naar jouw kanarie

Om te kunnen luisteren naar jouw kanarie moet je hem eerst herkennen.
Let de komende week daarom eens op.
Tune regelmatig in en merk op hoe het is daar in jouw lichaam.
Zo verstevig je jouw ‘lijntje’ naar binnen en kan je jouw kanarie gaan opmerken.
En als jouw kanarie voor jou al heel duidelijk is, merk dan op hoe hard hij de aandacht trekt.

En vraag je af: is het nodig naar jouw kanarie te luisteren?

Wil je dat ik met je meeluister? Vraag dan een gratis sessie aan.